De Route du Soleil en de eerste week…..

Het is alweer 10 dagen geleden dat we ons landje hebben verlaten. Ongelooflijk wat gaat de tijd toch snel! Vrijdag zijn we vertrokken om kwart over 10 ’s morgens. Onze eerste stop was in Luxemburg waar natuurlijk de tank lekker goedkoop werd gevuld! Ghita had haar plasje gedaan en we stonden in de startblokken om weer weg te rijden toen ik in een ooghoek Louis en Thea zag. Onze Benicassim-vrienden die in Zoetermeer wonen. Ook zij waren die vrijdag vertrokken om te overwinteren in Benicassim. Dat wisten we natuurlijk wel van elkaar maar wát een toeval dat we elkaar op de valreep in Luxemburg troffen. Zij kwamen nét aan en wij wilden nét vertrekken.

De reis naar Dijon was wel een avontuur hoor! Veel capriolen op de weg gezien. Veel mensen die met hun telefoon in de handen achter het stuur zaten. Grrrrr……..Iets waar ik niet vrolijk van word! Verder had een of andere malloot de verkeerde afrit te genomen en was dus doodleuk aan een achteruitrij-actie begonnen op de Route du Soleil….. Dán weet je ff helemaal niet meer hoe je het hebt. Je schrikt je werkelijk het laplazarus.

In Dijon hadden we weer hetzelfde hotel. Ghita weet er inmiddels de weg. Lekker makkelijk, een supergrote Carrefour aan de overkant, daar kón ik zoals altijd natuurlijk niet omheen. Met een lekkere pot basilicum mosterd (voor over de zalm) en een paar flessen Cremant werd de reis de volgende dag hervat naar Narbonne.

In Narbonne hadden we óók hetzelfde hotel geboekt. Wat ons in al die jaren nog niet is gelukt lukte ons die dag wél. Een kamer aan de voorkant en op de begane grond. Ideaal voor Ghita en ideaal om alles uit de auto te halen. Letterlijk één meter van de kamerdeur vandaan. Ghita heeft gelijk de wacht kunnen houden. Zie foto…

En dan is het eindelijk zover…. De grens met Spanje is in zicht. Normaal gesproken hebben we tot en met Frankrijk minder zon en meteen over de grens met Spanje volop zon maar deze keer waren de rollen omgedraaid. Meteen na de grens kregen we bewolkt weer. Gelukkig hebben we het grotendeels droog kunnen houden. Even vóór Benicassim was er een periode met regen. Ach..dat moet kunnen, toch?

Maandag was de eerste dag… een ZONDVLOED overspoelde ons! Niet meer normaal wat is het tekeer gegaan. Ik heb filmpjes gestuurd naar een aantal vrienden in Nederland en spontaan kreeg ik allerlei filmpjes en foto’s terug van een zonovergoten Nederland met 17 graden. Het was jullie wél allemaal gegund hoor, want op dit moment, om 17.00 uur zitten wij nog steeds met de deuren open op het balkon te genieten in een temperatuur van 24 graden. (en dat is niet ín de zon gemeten!) Internet was al door Huub geregeld binnen no time, maar dat was helaas maar van korte duur. Vandaag heb ik aan een andere buurman gevraagd (via een briefje onder de deur) of wij van hem internet mochten krijgen (tegen vergoeding uiteraard). Ik heb er nog geen reactie op gekregen maar we leven dan ook wel in het land waar mañana een heel veelvuldig gebruikt woord is! Moet er weer ff aan wennen!

Welnu. Inmiddels heeft Ghita haar wasbeurt al gehad. Voor 20 euro (JAWEL…. TWINTIG!!!!) stond ik mét hond een half uur later en 20 euro lichter weer buiten. We hadden besloten haar te laten wassen. Het is zo’n belasting voor ons, zeker voor Huub’s rug om Ghita te wassen in een badkuip. De houding we dan moeten aannemen om haar in bedwang te houden geeft zelfs rugklachten aan iemand die geen rugpatiënt is. Vandaar! Dus alléén een wasbeurt en drogen kostte 20 euro! Ik ben getild. Vandaag in een andere salon gaan vragen en zij vragen 10 euro!

Ach ja….. That’s life…..

Ik ga er een eind aan breien. Jullie horen wel weer van ons!

Groetjes en deze keer kan ik inderdaad zeggen: ” Vanuit het Zonnige Zuiden”!